Een dagje Oxford

Afgelopen dinsdag had ik al de kaartjes gekocht voor vandaag. En om 9.21 uur ging ik met de intercityservice in de richting van Worcester, om uit te stappen in Oxford. Vandaag was het in Londen opnieuw erg warm. In Oxford stond een lekker briesje.

Het Oxford van vandaag bestaat uit vele gebouwen uit de 16e en 17e eeuw. Waarvan er vele bezet zijn door een college. Ik heb in eerste instantie een rondtrekkende beweging om de stad gemaakt. Het ene gebouw nog mooier dan het andere. Maar na een tijdje begint het te vervelen. Ik ben dus terug naar het station door de binnenstad van Oxford gelopen. Hier gelukkig weinig ketens en veel plaatselijke middenstand.

Eenmaal bij het station aangekomen liep ik een pad af langs het Oxford kanaal met de zo typisch Engelse kanaalboten. Prachtig!
Helaas lopen er ook mensen hun honden uit te laten en de baasjes nemen het niet al te nauw met de behoeften die hun hond ter plekke achterlaat. De geur was niet altijd die van bloemetjes, zoals mijn huishoudelijke hulp het zou zeggen.

Na een kleine drie kwartier langs het kanaal, begonnen mijn voeten te protesteren. Na in totaal vier uur lopen is dat niet zo heel verwonderlijk. Tijd dus om om te keren. Vanuit Oxford heb ik dezelfde trein weer terug naar Londen Paddington. Onderweg passeren we Didcot Parkway. Een voor mij bekend station van de treindienst-verkeersregelingssimulator. Een spel dat ik ooit van vriend Hugo kreeg en het schijnt nog steeds op internet te vinden te zijn.

Dat het vandaag in Londen warmer was als in Oxford was goed te merken. Ik stapte de trein uit en voelde meteen de broeierige warmte om me heen. In mijn studio is het helemaal warm. De zon staat de hele middag op het raam.

Voor morgen heb ik nog geen directe plannen gemaakt. Het is nog een verrassing.